"Stories from the North Sea" – Anne Notebaert, Jeroen Heerwegh

Dworzec Wrocław Główny, Sala Sesyjna, I piętro, ul. Piłsudskiego 1
wystawa czynna: 18.10.2017 – 5.11.2017
wtorek – niedziela: 13.00 – 18.00

otwarcie wystawy: 17.10.2017, godzina 17.00


Stories from the North Sea

Sztuka Anny Notebaert jest nierozerwalnie związana z morzem. Jej abstrakcyjne obiekty przypominają przedstawicieli podwodnej fauny i flory. Zafascynowana morskim wybrzeżem, poszukuje inspiracji w otaczającej ją przyrodzie.

Anne Notebaert jest eksperymentatorką, a może bardziej explorerką, żeglującą po odkrytych, i nie odkrytych, zakątkach szklanych możliwości. Do realizacji swoich artystycznych obiektów stosuje całą gamę technik szklarskich – od tradycyjnej techniki hutniczej do zgrzewania i odkształcania szklanych elementów w piecach elektrycznych. Przysposobiła je i połączyła na swoje potrzeby, i z ich pomocą buduje oryginalne, szklane rafotwórcze organizmy. Czasem są to instalacje, do których wykorzystuje inne materiały, chociażby drewno „Zeepoëzie”, kiedy indziej grupy zróżnicowanych, rurkowatych form „Zee-parfum” – jednak zawsze „opowiadają” one historię morskiego brzegu. Woda często dopełnia prezentację niektórych instalacji i obiektów.

Anne Notebaert lubi pracę ze szkłem – w swoim studio sprawnie „żągluje” przygotowanymi wcześniej elementami i zgrabnie łączy je z elementami gorącego szkła, wylewanego do piasku. Zlepia ze sobą pierwotne formy i łączy w nowe kompozycje, niektóre poddaje późniejszej termicznej obróbce, ingerując w ich kształt. Zaskakująco dobrze prezentują się np. drobne formy wtapiane czy wgrzewane w języki płaskiego szkła hutniczego. Ta technika pozwala artystce płynnie wyginać lub zawijać opracowywany element. Każda z wymienionych technik daje także możliwość nadawania tak charakterystycznej, matowej faktury i kolorowych akcentów na każdym z drobnych elementów.

Anne Notebaert z dużą świadomością stosuje wszystkie techniczne i technologiczne zabiegi, by ożywić swoje abstrakcyjne obiekty i sprawić, że patrząc na nie czujemy zapach i smak Morza Północnego.

Prof. Kazimierz Pawlak

Jeroen Heerwegh nieustannie poszukuje sposobów na wykorzystanie materiałów, które pełnią bardzo istotną rolę w jego sztuce. W palecie stosowanych kolorów najczęściej ogranicza się do odcieni bieli i czerni, które nie odwracają uwagi od kształtu, ale go wzmacniają.

Heerwegh stara się, by jego prace przyciągnęły uwagę widza. Kiedy oglądamy je z bliska, zauważamy pewne szczegóły, które nie były wcześniej widoczne.

Oprócz czystego szkła i materiałów ceramicznych Heerwegh wykorzystuje też inne materiały, jak drewno i lina, aby wzmocnić silę przekazu obiektu.

Zarówno Anne Notebaert, jak i Jeroen Heerwegh eksperymentują z innymi materiałami niż szkło. Prace obu artystów łączy jednak materiał i... opowieści. Opowieści znad Morza Północnego, nad którym oboje mieszkają.


ANNE NOTEBAERT

Studiowała sztukę szkła na Academie Berchem, Antwerpia, Belgia, 2006–2010, oraz na IKA Mechelen – Instituut voor Kunst en Ambacht Mechelen, Mechelen, Belgia, 2010–2016. Uczestniczyła w kursach w Museum for Contemporary Glass w Sars-Poteries, Francja, oraz w GlazenHuis, Lommel, Belgia, a swoją technikę szklarską rozwinęła we współpracy ze znanymi europejskimi artystami szkła.
Brała udział w 23 wystawach zbiorowych w Belgii, Holandii i Niemczech, m.in.: Stedelijk Museum Hof Van Busleyden, Mechelen, Belgia, 2016; Museum Heerenveen, Heerenveen, Holandia, 2016; Glasmuseum Alter Hof Herding, Coesfeld, Niemcy, 2017. Dwie spośród jej prac znajdują się w kolekcji Glasmuseum Alter Hof Herding.
Prace Anne Notebaert są łatwo rozpoznawalne dzięki ich wyjątkowemu i unikalnemu stylowi. Jest on wynikiem fascynacji morzem i związanych z nim doświadczeń zmysłowych.

JEROEN HEERWEGH
Ukończył studia licencjackie na Wydziale Ceramiki i Szkła, LUCA School of Arts, Gandawa, Belgia, 2013. Na tej samej uczelni w 2014 roku uzyskał stopień magistra sztuk pięknych, a w 2016 roku – uprawnienia pedagogiczne w dziedzinie sztuk pięknych.
Brał udział w jednej wystawie indywidualnej w Belgii oraz 31 wystawach zbiorowych w Belgii, Austrii, Czechach, Holandii i Niemczech. Jego prace znajdują się w dwóch kolekcjach państwowych: Ernsting Stiftung, Glasmuseum Alter Hof Herding, Coesfeld, Niemcy; oraz w Praskiej Galerii Czeskiego Szkła (Pražská Galerie Ĉeského Skla, Praga, Czechy.
Od 2015 roku uczy technik szklarkich w IKA Mechelen – Instituut voor Kunst en Ambacht Mechelen – najważniejszej szkole szklarskiej w Belgii.
Jego pasją jest narciarstwo wodne – pracuje jako instruktor tej dyscypliny.