„Szarpane i Pogięte" – Piotr Stramski

Szkło jest kruche. Pęka. Tłucze się. To jego wada czy natura? Dążąc do perfekcji w obróbce szkła nie zauważamy piękna ukrytego w niedoskonałości tego materiału – jego niepowtarzalności i autentyczności.
Przy tworzeniu szklanych wzorów zawsze zależało mi na pokazaniu INNEGO szkła. Zaprojektowane i wydmuchane formy szklane były dla mnie jedynie półproduktem – wyjściowym materiałem dla moich projektów.
Przy cięciu szklanej formy poznawałem jej wnętrze i delikatną strukturę. Odcinając, a potem szlifując, często niebezpiecznie zbliżałem się do granicy wytrzymałości szkła. Cienkie ścianki naczyń przy nacisku i drganiu pił co chwilę pękały, a kawałki szkła odpryskiwały i rozsypywały się w powietrzu.
Szkło się tłucze. Czy na pewno to jego wada? Czemu tak obawiamy się ostrych krawędzi? Czy przez przemyślany proces destrukcji możemy podkreślić piękno szkła?
Prezentowana kolekcja jest zapisem moich eksperymentów ze szklaną materią. Tnąc, tłukąc i szlifując starałem się uzyskać formy o niesymetrycznym kształcie. Całkowicie nowe i inne: SZARPANE I POGIĘTE.

Piotr Stramski

PIOTR STRAMSKI
Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Małgorzaty Dajewskiej oraz prof. Zbigniewa Horbowego, na Wydziale Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (obecnie ASP im. E. Gepperta), 2006. W 2019 roku uzyskał na tym wydziale stopień doktorski.
Laureat nagród i wyróżnień w dziedzinie wzornictwa. Zdobywca m.in. stypendium „Młoda Polska” Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 2007.
Projektant w hucie szkła Makora, Krosno, 2006–2007. Od 2009 roku pracownik naukowo-dydaktyczny w Instytucie Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej, Koszalin. Wykładowca goszczący w Instytucie Szkła Artystycznego na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Anadolu, Eskişehir, Turcja, 2008.
Udział w 4 wystawach indywidualnych w Holandii, Słowacji i na Ukrainie oraz w około 20 wystawach zbiorowych w Polsce, Czechach, Danii, Słowacji, na Ukrainie i w Turcji.
W chwilach wolnych czyta kryminały i uprawia kwiaty doniczkowe.