„Kilka autoportretów emocjonalnych"– Beata Stankiewicz-Szczerbik – 08.10.2014 – 31.10.2014

Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Plac Powstańców Warszawy 5 
otwarcie wystawy: 06.10.2014 
kurator: dr Barbara Banaś
wystawa czynna: 08.10.2014 – 31.10.2014


kurator: dr Barbara Banaś
Wystawa towarzyszy 3. Europejskiemu Festiwalowi Szkła „Play with Glass"

Instalacje szklano-multimedialne oraz obiekty wykonane w unikatowej technice „szkieł z form traconych" złożą się na przygotowaną specjalnie dla Muzeum Narodowego we Wrocławiu wystawę Beaty Stankiewicz-Szczerbik. Artystka – uważana za jedną z najzdolniejszych i najciekawszych osobowości polskiego szkła artystycznego – zaprezentuje kolejną odsłonę swoich poszukiwań nowych wymiarów szkła.

Zaproszenie do przygotowania wystawy w atrium wrocławskiego Muzeum Narodowego skłoniło Beatę Stankiewicz-Szczerbik do stworzenia całkowicie oryginalnego projektu, w którym łączy wykonane technikami szklarskimi rzeźby z nowoczesnym językiem multimedialnego przekazu.

„Interesujący wydaje się tutaj nie tylko mariaż zupełnie obcych sobie światów i technik, ale także ukazanie, że tak zróżnicowanymi środkami można osiągnąć niezwykle silny efekt plastyczny o poetyckim przekazie – wyjaśnia dr Barbara Banaś, kurator wystawy. To bowiem, co dla artystki jest najważniejsze – to wprowadzenie odbiorcy w świat ulotnych wrażeń, intymnych emocji".

Pierwsza z instalacji MILCZEĆ, OŚLEPNĄĆ, OGŁUCHNĄĆ CZY OSZALEĆ przywołuje znany z dalekowschodniej ikonografii motyw Czterech Małp, z którego Beata Stankiewicz-Szczerbik czerpie inspirację, ale koncentruje się jedynie na formalnym układzie gestów. W korpusach trzech szklanych figur umieszcza małe ekrany, na których wyświetlane będą rejestracje wideo. Natomiast czwarta figura pokazana zostanie na wielkoformatowym monitorze, będzie miała postać samej artystki realizującej kolejną odsłonę tego filmowego performance.

Drugą instalację – PULS – traktować można jako kontynuację pierwszej:
„W przestrzeni zamkniętego kubika oglądamy unieruchomioną szklaną postać z migoczącym arytmicznie sercem. Pulsujący rytm skorelowany jest z graficzną projekcją wideo rzutowaną we wnętrzu – tłumaczy dr Banaś. Beatę Stankiewicz-Szczerbik fascynuje związek, jaki realizuje się w obszarze ludzkiego/kobiecego ciała, w jego fizykalnej sferze, którą niejednokrotnie dyrygują stany emocjonalne. Ciało – ze swą ułomnością i siłą jednocześnie – poddawane jest opresyjnej reakcji naszych zmysłów i naszych myśli".

Obok szklano-multimedialnych instalacji Beata Stankiewicz-Szczerbik prezentuje także kolekcję rzeźb wykonanych w unikatowej technice „szkieł z form traconych”materiały organizatora.


Beata Stankiewicz-Szczerbik


Dyplom na Wydziale Ceramiki i Szkła Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) we Wrocławiu, 1996.

Udział w 11 wystawach indywidualnych i ok. 20 zbiorowych, m.in. w wystawie New Glass Review 20 w Corning Museum of Glass, Corning, USA, 1999; w Międzynarodowej Wystawie Szkła Kanazawa 2007, Kanazawa, Japonia oraz „UFO Unikat.Obiekt.Forma", głównej wystawie Europejskiego Festiwalu Szkła „Play with Glass", 2013.

Prace w Muzeum Narodowym we Wrocławiu i w Poznaniu, w Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze, w Muzeum w Sosnowcu oraz w Muzeum Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu.

Realizacje ze szkła w przestrzeni miejskiej Wrocławia: 12 okien witrażowych oraz Droga Krzyżowa do tekstu Angelusa Silesiusa w Kościele Rektoralnym Św. Macieja; szklana ściana, poczekalnia dla VIP-ów na terminalu lotniska Wrocław Copernicus.